- жұрынтық
- зат. жерг. Қалғанқұтқан, қалдық, жұрнақ, жұқана. Ол қарақұсындағы бір уыс бурыл шаштың ж ұ р ы н т ы ғ ы н жинап әкеліп төбесін і ң ж а л т ы р ы н ж а бул а ғ а н б о л д ы (Қ. Ысқақов, Қараорман, 6).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.